Vrijwilliger Hans: ‘Het is mooi hoe je muziek kan gebruiken als therapie’

Elke maandagochtend klinkt vanaf afdeling Bellinckhof Groen in Het Meulenbelt vrolijke muziek. Vrijwilliger Hans Klerkx (66) speelt achter de piano en bewoners van de afdeling zingen luidkeels mee. Ondanks zijn Niet Aangeboren Hersenletsel dat hij heeft overgehouden van een herseninfarct in 2014, gaat hij gedreven door met muziek maken en schrijven. "Ik wil denken in mogelijkheden."

Als kleine jongen kreeg hij van huis uit de accordeonmuziek met de paplepel ingegoten. “Mijn vader speelde accordeon en hij wilde mij dat ook leren. We waren op bezoek bij iemand die orgel speelde, dat wilde ik ook. Maar ik moest eerst op accordeonles en ik leerde snel. Op een gegeven moment mocht ik het combineren, de ene week kreeg ik accordeonles en de andere week orgelles.” Na het voortgezet onderwijs ging hij aan het conservatorium studeren.

Passie

Samen met Herman Finkers zorgde hij als jonge muzikant voor een vrolijke noot tijdens een vakantiekamp voor mensen met een beperking. “Vanaf dat moment wist ik dat ik het liefst mijn passie voor muziek en voor zorg wilde combineren.” Hij solliciteerde bij Aveleijn (toen nog Dagcentra Twente) als muziektherapeut. “Het was in die tijd moeilijk om een baan als muziekleraar te krijgen. Qua opleiding was ik niet de meest geschikte kandidaat. Ik vertelde dat ik het aan de cliënten over wilde laten wat ik met de muziek wilde doen. Ik wilde niet alleen maar een vast programma aanbieden. Achteraf bleek dat een goede zet te zijn geweest en heb ik met die insteek de baan gekregen.”

Revalideren

In 2014 stond het leven Van Hans compleet op zijn kop. Na een hersenbloeding in zijn hoofd, moest hij drie maanden revalideren bij Het Roessingh. Uiteindelijk werd hij afgekeurd. “Ik heb aan de linkerkant van mijn lichaam uitvalsverschijnselen. Toen ik weer achter de piano ging zitten, speelde ik vreselijk uit de maat. Maar door mij lichaam tijdens het piano spelen meer te gebruiken, speel ik nu met rechts veel meer. Waarmee ik verbloem dat ik met links veel minder doe.”

Behalve muziekvrijwilliger voor TMZ en Aveleijn, begeleidt Hans ook een zangkoor en verzorgt hij samen met zijn vriendin muziekoptredens bij diverse hotels in Sauerland. “Het is zo mooi hoe je muziek kan gebruiken als therapie. Als je iemand uit de groep haalt en samen muziek gaat maken, kan dat een persoon zo goed doen. Ik hoop dat we deze activiteit in de toekomst nog kunnen uitbreiden met meer bewoners in misschien wel een grotere ruimte.”

Raakvlakken

Het vrijwilligerswerk wat hij nu doet heeft dan ook zeker veel raakvlakken met zijn eerdere werk als muziektherapeut. “Soms zie ik bewoners moe en verward binnen komen, maar weer opgewekt weggaan. Dat doet me zo goed. Muziek is een van de dingen waar bewoners niet om heen kunnen en wat bij mensen het langst actief blijft. Je kunt het niet uitzetten.” Zoals Hans, ondanks zijn Niet Aangeboren Hersenletsel ook zijn passie voor muziek niet uit kan zetten. “Of het nou om ons gaat, de cliënten van Aveleijn of de bewoners van TMZ, zoveel verschillen we allemaal niet.”